“Ik was destijds pastoor in Kruisland toen ik werd benaderd om zwemvrijwilliger bij S&L Zorg te worden. Ik weet niet meer zo goed hoe dat gekomen is hoor, maar ik ben best sportief, dus dat sprak me wel aan. We zwommen destijds altijd ‘s avonds, samen met ouders van cliënten. Toen dat stopte en ik naar Roosendaal verhuisde, ging ik één keer in de week overdag zwemmen. Zo’n vijftien jaar later vroeg Corrie Martens, voormalig pastoraal medewerker, mij om hulp bij de maandelijkse pastorale diensten. Nou, dat vond ik wel aardig, ook gezien mijn achtergrond, Eerst zaten we met de diensten in de snoezelruimte, maar dat was eigenlijk niet zo geschikt hoor. Nu zitten we gewoon in het OC, dat is veel handiger met rolstoelen en zo.”
Pastoraal werk
Fons ondersteunt al tien jaar bij het pastoraal werk. Hij vertelt: “Tien minuten voor de dienst haal ik de bewoners op van de dagbestedingsgroep of woning. Dan vraag ik aan de begeleiders wie er allemaal mee willen en dan gaan we naar de dienst.” Daarnaast helpt Fons ook tijdens de dienst. Fons: “Bijvoorbeeld met kaarsjes aansteken of bij de voorbede. Dan wordt er vaak gebeden voor ouders die overleden zijn en dan wordt er ook wel eens gehuild. Dan troost ik waar nodig en dat vind ik altijd heel fijn om te doen. Aan het einde van de dienst help ik met koffie serveren en daarna begeleid ik ze weer terug naar de dagbestedingsgroep of woning.” Ook gaat Fons vaak mee op bedevaart naar Meersel-Dreef. Fons: “Dit jaar was het alweer de achtste keer voor mij. Er gaat dan een hele bus met bewoners mee en de hele kerk zit dan vol. Er wordt op deze dag veel gezongen en aan het einde ontvangen we allemaal de zegen.”
Veel bewegen
Naast pastoraal werk is Fons ook actief als zwemvrijwilliger op Sterrebos. Fons: “Eerst zwom ik één keer in de week. Totdat Anton van de Sport mij vroeg of ik geen twee keer in de week wilde zwemmen. Het is namelijk ook goed voor mezelf. Ik heb artrose en daarom moet ik veel bewegen. Zwemmen is dan heel goed en het toeval wil dat ik ook nog van zwemmen houd. Ik kom uit Zeeland, dus ik zwom al van kleins af aan in de Schelde.” Zo’n vijftien jaar zwemt Fons nu twee keer per week. “Dat ben ik gaan doen sinds mijn pensioen, toen had ik meer vrije tijd natuurlijk. Het is erg leuk hoor, dat ik hier veel kom. Ik ken zodoende veel bewoners. En als ze langslopen, dan zwaaien we altijd even naar elkaar.”
Dankbaar
De boeiende gesprekken zijn één van de redenen waarom Fons het vrijwilligerswerk na 25 jaar nog steeds niet beu is. “Het is altijd zo boeiend om een gesprek te hebben met iemand die het moeilijk heeft. Je kunt diegene dan echt ondersteunen en dat is zo dankbaar. Ook is het mooi als je de familie van een bewoner ontmoet, bijvoorbeeld bij een ziekenzalving. Dan hoor je de mooie verhalen van vroeger en dat is prachtig.”
Observeren
Ook in het zwembad maakt Fons mooie momenten mee. Fons: “Ik zwom ook wel eens met Adrienne, een spastisch meisje. Ik mocht haar door het water begeleiden en wat mij zo verbaasde was dat zij gewoon bleef drijven, ook al liet ik haar even los. Je zag haar genieten van het water. Dat vind ik zo fijn. Ik probeer daar ook op te letten of ze het prettig vinden of niet. Dat is soms lastig om te zien, maar ik probeer zo goed mogelijk te observeren en de begeleiders helpen mij daar ook bij. Ik leer zodoende veel van de cliënten.”
Geen onderscheid
In september worden alle 25-jarige jubilarissen gehuldigd. Medewerkers en vrijwilligers staan dan samen op het podium en worden in het zonnetje gezet. Fons: “Wat ik heel bijzonder vind aan S&L Zorg is dat vrijwilligers hier hetzelfde worden behandeld als medewerkers. Er is geen onderscheid en dat is heel mooi. Dat zie je in geen enkele andere organisatie. Bij de jubilarisreceptie ben ik ook van de partij, dat wordt gezellig! Dan leer ik weer wat medewerkers en vrijwilligers beter kennen.”