Volg ons
Search
Close this search box.

Ik zou hier zo blijven wonen

In de zomer van 2022 zijn de woningen aan de Triasdijk gesloopt. Op het moment van schrijven is de de bouw van de nieuwe woningen al bijna klaar. De bewoners woonden de afgelopen tijd in een tijdelijk pand op het terrein van Sterrebos, op een steenworp afstand van hun oude woning. We zijn benieuwd hoe het met ze gaat. We spreken daarom af met bewoners Tilly en Netty en begeleider Martine. Als we aan komen lopen, zien we Tilly en Netty al zitten in de tuin van de tijdelijke woning. We stellen onszelf voor en leggen uit dat we gezellig even gaan kletsen over het tijdelijke huis waar ze in wonen. "Mag ik ook wat over de Efteling vertellen?", vraagt Tilly gelijk. Natuurlijk mag dat! Voordat we het gesprek beginnen, krijgen we eerst nog even een rondleiding. Wat een ruimte! De bewoners, en Martine, zijn er overduidelijk blij mee.

Relaxte verhuizing 

“Op 10 en 11 mei zijn we verhuisd. Eerst de ene woning en toen de andere. “Dat was eigenlijk best een leuke dag hé?”, vraagt Martine aan de dames. Tilly vertelt enthousiast over de frietjes die ze ’s avonds gegeten hebben bij de McDonalds. Martine: “De bewoners hebben er eigenlijk nauwelijks last van gehad. Ze moesten alleen vroeg opstaan omdat het verhuisbedrijf aan de slag moest. Ze hebben ontbeten in het OC en daarna zijn ze gewoon naar hun werk gegaan. En na het avondeten konden ze gelijk naar de nieuwe woning toe.” Zo’n relaxte verhuizing heb ik nog niet eerder meegemaakt concludeer ik. Goed geregeld!

Zo bij de dagbesteding

De eerste nacht in het nieuwe huis is bij alle bewoners goed bevallen. “Ze vonden het wel heel spannend om te gaan verhuizen hoor. Maar het is allemaal zo goed gegaan. We zijn heel erg blij met dit tijdelijke onderkomen. Het heeft ook zeker voordelen om op het terrein te wonen, we zitten tegenover het zwembad en de bewoners lopen zo naar de dagbesteding toe. Dat gaan we nog missen straks”, zegt Martine met een knipoog. Netty: “Ja, we wonen hier goed naar ons zin.”

Stap voor stap

Tilly en Netty voelen zich dus al helemaal thuis in deze woning en dat terwijl ze er pas twee maanden wonen. En of ze het niet vervelend vonden om te verhuizen? “Ikke niet hoor, maakt toch niets uit. In het begin beetje wennen, maar nu niet meer hoor. Ik zou zo hier blijven wonen”, zegt Tilly nuchter. Martine: “Ze zijn ook heel vaak op en neer gewandeld toen deze locatie gebouwd werd. Zo werden ze stap voor stap meegenomen in het proces en was de overgang uiteindelijk niet zo groot. Andersom wandelen ze nu ook vaak op en neer naar de Triasdijk om de sloop in de gaten te houden. Ze weten precies wat er nog overeind staat en wat niet.” Netty: “Er staat nu niks meer overeind, wel gek hoor. Maar we krijgen er iets moois voor terug.” “Nou en of, jullie krijgen straks een eigen studio met een keukenblokje en eigen sanitair. En we krijgen in de gezamenlijke ruimtes ook allemaal nieuwe meubels. Alles wordt helemaal nieuw!”, vertelt Martine.

In het begin beetje wennen, maar nu niet meer hoor.

Aftellen

Genoeg gekletst over het huis. “We gaan naar de Efteling, joepie! We gaan met een buske, leuk hé?”, zegt Tilly vrolijk. Martine: “We gaan vijf dagen vertoeven in een droomvilla op het park. We gaan pas in september hoor, maar de bewoners, en vooral Tilly, kunnen echt niet wachten. We hebben ze daarom een informatieboekje gegeven met aftelkalender, dan hebben ze al wat voorpret en weten ze hoe lang het nog gaat duren.” “Elke dag kruis ik een vakje af”, vertelt Netty trots. Nog even geduld dus …

Nog ietsje meer geduld zullen Tilly en Netty moeten hebben voor ze weer terugverhuizen naar de Triasdijk. Tilly: “En jij mag ook in het nieuwe huis komen kijken. Dan krijg je een lekker bakske koffie met een platte tiet (puddingkoek uit Bergen op Zoom, red.).” Nou, Tilly, dat laat ik me geen twee keer zeggen. Staat bij deze zwart op wit in de Echt!

Ook leuk om te lezen!

Vorige
Volgende
Ga naar de inhoud