Dat is iets voor mij
Met een kopje koffie nemen we plaats aan één van de tafeltjes in het Ontmoetingscentrum. Dat de liefde voor het helpen van mensen door zijn bloed stroomt, wordt mij al snel duidelijk. Naast zijn vrijwilligerswerk bij S&L Zorg, is hij namelijk ook vrijwilliger bij de VPTZ (Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg). Door VPTZ heeft hij in 2018 op het terrein van Lambertijnenhof zijn allereerste nachtwake gehad. “Dat is een hele andere vorm van vrijwilligerswerk dan het werk dat ik hier doe”, vertelt Karel. Die nacht staat Karel nog goed bij en het was voor hem dan ook een bijzondere eerste aanraking met onze organisatie. Een aantal jaar later werd hij vrijwilliger. “Ik zag een advertentie in de krant, met de oproep om als vrijwilliger te komen fietsen met bewoners. Meteen dacht ik: ‘Dat is iets voor mij!’ Zo ben ik hier terecht gekomen”, vertelt Karel enthousiast.
Een echte fietser
Karel is ook in zijn vrije tijd een echte fietser en spendeert dan ook veel tijd op zijn racefiets. Karel: “Fietsen vind ik geweldig, ik fiets duizenden kilometers per jaar. Daarom sprak de advertentie van het fietsen met bewoners mij zo aan. Door het fietsen met mensen met een beperking kan ik mijn hobby met vrijwilligerswerk combineren. Dat is ideaal voor mij.” De rolstoelfiets met trapondersteuning gaat hard, maar volgens Karel gaat een racefiets toch net wat harder. Met wie Karel op de fiets zou gaan stappen wist hij nog niet toen hij als vrijwilliger begon. “Het maakte me eigenlijk niet uit bij welke groep ik geplaatst zou worden. Sabine (vrijwilligerscoördinator, red.) heeft me toen aan deze groep gekoppeld. Het is gewoon echt geweldig”, aldus Karel.
Omdat veel deelnemers van de dagbestedingsgroep in een rolstoel zitten, maakt Karel graag gebruik van de rolstoelfiets. Karel: “Door deze fiets is het mogelijk om met iedere deelnemer te kunnen fietsen, zonder dat diegene uit zijn of haar rolstoel gehaald hoeft te worden. Zo is er ook een deelnemer bij de groep die blind is. Hoewel hij niets van de omgeving meekrijgt, is hij na ons fietsritje helemaal rustig geworden.” Karel fietst niet met alle deelnemers van de groep, maar dat betekent niet dat hij er geen contact mee heeft. “Ik leer alle mensen daar kennen, dat is ook zo leuk”, vertelt Karel.
“Ik leer alle mensen daar kennen, dat is ook zo leuk.”
Geweldige gast
Olivier is één van de deelnemers waar Karel het meeste mee fietst. “We gaan hem straks nog even halen voor een rondje. Hij is een geweldige gast. Ik neem hem heel graag mee voor een grotere ronde. Hij kan ook zo genieten van de vrachtwagens die dan langs ons rijden”, legt Karel zichtbaar genietend uit. Olivier zit in een rolstoel en gaat dus altijd mee op de rolstoelfiets. “Olivier is voor mij bijzonder, omdat hij meer prikkels nodig heeft dan de anderen. Daarom fiets ik er langere stukken mee.” Dat Karel een echte fietser is, merken we meteen als hij na het interview weg sjeest met Olivier op de rolstoelfiets. En zijn doel als vrijwilliger? “Zo veel mogelijk vreugde aan bewoners geven, want daar word ik zelf ook gelukkig van.”
