Allereerst ben ik benieuwd naar het verschil tussen verpleegkundige zorg en ‘gewone zorg’. Femke legt uit: “Bij S&L Zorg hebben we met name agogisch geschoolde medewerkers in dienst. Dit zijn medewerkers die kunnen zorgen en begeleiden en dus die ‘gewone zorg’ kunnen bieden, maar die geen complexe verpleegkundige handelingen uit mogen voeren. En dit terwijl de zorgvraag van onze bewoners steeds complexer wordt, we meer verschillende ziektebeelden in zorg laten komen en onze bewoners ook ouder worden. Hierdoor kwamen we erachter dat er meer behoefte is aan verpleegkundige zorg. Bij die zorg is er namelijk meer kennis van complexe ziektebeelden, medische handelingen en kunnen medische problemen vroegtijdig gesignaleerd worden.”
“De zorgvraag van onze bewoners wordt steeds complexer.”
Ging het zonder deze verpleegkundige zorg dan eerst wel eens mis? “Gelukkig zijn er nooit medische missers gemaakt, omdat we ondersteuning kregen van Thuiszorg West-Brabant en de huisartsenpost. Maar we merkten dat best wat medewerkers bepaalde kennis misten waardoor we soms laat waren met het bieden van medische zorg of best laat achter het onderliggende probleem kwamen. Dit heeft nooit tot ernstige situaties geleid, maar met de juiste kennis hadden we eerder kunnen handelen en de bewoner dus eerder kunnen helpen”, legt Femke uit.
Drie onderdelen
Om die reden is vorig jaar het project verbeteren verpleegkundige zorg gestart. “Dit project kent drie onderdelen. Allereerst het ambulant verpleegkundig team wat is opgezet voor de avonden, weekenden en feestdagen, ten tweede de training signaleren verpleegkundige zorg voor alle cliëntbegeleiders, zorgcoördinatoren en teamleiders en ten slotte het kenmerken van twee woningen als complex zorgintensief. Op die woningen zagen we namelijk dat de zorg echt anders is en meer handelingen behoeft. De medewerkers op die woningen doen het al super goed, maar toch vonden we dat wij ze specifieker mochten opleiden voor de zorgvraag die er ligt en dat zij ook financieel anders gewaardeerd moesten worden. Ze vallen nu in een hogere functieschaal en hebben allemaal de leergang complex zorgintensief moeten volgen. Inmiddels is iedereen daar ook voor geslaagd”, vertelt Femke trots.
Lactose-intolerant
Anita is één van de begeleiders die geslaagd is voor de leergang complex zorgintensief. Anita: “Bij de leergang leerde ik over klinisch redeneren. Je leert hierbij in zes stappen, gebaseerd op een methodiek van verpleegkundige Marc Bakker, met een andere blik naar de bewoner te kijken. Je neemt heel goed waar hoe iemand zich gedraagt, wat daaraan opvallend is en hoe je kunt handelen. Ook ga je verbanden leggen met bepaald gedrag of medische reacties.”
Door dit te doen kwam Anita erachter dat iemand op haar woning lactose-intolerant is. “Eén van onze bewoners jammerde vaak kort na de maaltijd en had regelmatig last van buikkrampen. We konden de vinger nooit op de zere plek leggen en omdat deze bewoner niet kan praten, kon ze ook niet uitleggen wat ze voelde. Mijn onderbuikgevoel dacht aan lactose-intolerantie, maar ik kon het nooit hard maken. Aan de hand van de zes stappen kon ik dat ineens wel en ging ik met een zelfverzekerd gevoel naar de huisarts, omdat ik mijn gevoel heel goed kon onderbouwen. Hij liet het ons als begeleiders testen en door te minderen met zuivelproducten, merkten we al binnen één week verschil. Inmiddels gaat het een stuk beter met de bewoner en is ook de diëtist betrokken”, legt Anita uit. Femke: “Dat is echt de winst die we met dit soort scholingen behalen. Hierdoor kun je bewoners zoveel beter en vooral sneller helpen. Dat is echt waar we het allemaal voor doen!”
