Werkbegeleider Dik Imandt van WVS-groep ontving ons enthousiast aan het begin van het grote magazijn. Na zigzaggend tussen de rekken te hebben doorgelopen, mochten we al zien waar Esther werkt. In een ruime werkplaats, met grote werkplekken en een fijne eigen plek. En heel veel hardwerkende collega’s, allemaal in opperste concentratie, want het werk moet heel nauwkeurig gebeuren.
Actief
Sonja vertelt: “Esther gaat van maandag tot en met vrijdag met de taxibus hiernaartoe. Samen met andere bewoners, want er werken meer bewoners van de Diepenbrocklaan hier. Esther is heel actief.” “Wat bedoel je daarmee, actief?”, vraagt Esther. “Nou, dat je altijd druk bezig bent en veel dingen doet”, legt Sonja haar uit. Esther: “O, dat, ja ik ga naar Spado voor atletiek en ik zwem graag.” Sonja: “Laatst heeft ze in overleg met mij een keer iets afgezegd, omdat het misschien allemaal wat teveel werd. Dat vond ik zo knap, dat ze dat zelf inziet. Daar leer ik zelf ook van. Zo leren we van elkaar.” Esther vult aan: “Je moet naar jezelf kijken, anders schiet het uiteindelijk ook niet op.” “Esther is enorm gegroeid de afgelopen jaren. Gegroeid in het zelfstandig zijn, duidelijk eigen keuzes maken, wat vind ik wel en niet leuk. Ze gaat steeds beter met geld om, spaart zelf om leuke dingen te doen, stuurt zelf mailtjes, waar we soms bij helpen, en ze houdt haar kamer opgeruimd. Ze is, en dat meen ik echt, van binnen én buiten nog mooier geworden”, zegt Sonja, terwijl ze trots naar Esther kijkt. “Ik blijf gewoon wie ik ben, dat is bij anderen misschien anders, maar niet bij mij”, vult Esther aan en Sonja knikt instemmend. “En ik ben ook verloofd, met William. We zien elkaar veel in het weekend en soms blijft hij logeren. We gaan naar de bioscoop of naar de uitstapjes van WVS, die zijn heel leuk. William werkt daar ook. En we gaan ook weleens uit eten.”
Zelfstandig
“Ik werk nu 12,5 jaar bij S&L Zorg, waar ik ben begonnen bij de dagbesteding. Daar ligt stiekem wel echt mijn hart, om mensen te begeleiden met creatieve activiteiten en kunst. Maar op de Diepenbrocklaan zijn we met zo’n leuke club bewoners, jonge mensen en van middelbare leeftijd. Ze ontwikkelen zich, je ziet ze groeien. Zo ook Esther, ze is gewoon heel zelfstandig geworden. Esther daar kun je volgens mij zelf nog iets heel leuks over vertellen, toch?”, gaat Sonja verder. Esther: “Help eens even, ik weet het even niet”, lacht Esther. “O, ja, ik ga binnenkort naar de Potgieterlaan verhuizen, dan kan ik kijken of ik nog zelfstandiger kan worden.”
“Het is leuk hier, ik blijf hier graag werken.”
Dit betekent dat Esther binnenkort nieuwe meubels mag gaan uitzoeken, de maten moet gaan opmeten, gordijnen uit mag kiezen en ze wil heel graag een tweepersoonsbed. Sonja: “Esther houdt ervan de dingen op tijd geregeld te hebben. We moeten ook maar eens een grote kalender gaan maken, waarop we kunnen afstrepen, hè. Ik vind het heel leuk voor Esther, maar minder voor mezelf hoor.” “Ha, dat kan ik me wel indenken ja”, reageert Esther meteen. We lopen door het magazijn terug naar de werkplek van Esther, terwijl ze nog vertelt: “De mensen van Bruynzeel leggen de spullen vanuit het magazijn voor ons klaar en dan gaan wij het inpakken. Het is leuk hier, ik blijf hier graag werken. Als ik straks in Roosendaal woon, kan ik hier voorlopig gelukkig blijven werken.”
