Volg ons
Search
Close this search box.

Al 18 jaar verkering!

Toen ik voor dit interview het team van de Triasdijk benaderde, kreeg ik direct van teamleider, zorgcoördinator en medewerkers een enthousiaste reactie. Of ze een leuk duo, medewerker en cliënt, op de woning hadden die mee wilde werken? Een leuk drietal zelfs! Want Toon Mathijssen en Jolanda Broos zijn het liefdeskoppel van de Triasdijk, en Anita David werkt al jaren vol enthousiasme op de woning van het koppel.

De woningen aan de Triasdijk liggen naast het terrein van Sterrebos in Roosendaal. Natasja (onze fotograaf) en ik wandelen er dan ook naartoe. Op de nummers 2, 4, 6 en 8 wonen cliënten van S&L Zorg. Ik bel aan bij woning nummer 6 en er wordt opengedaan: “Je zit bijna goed, ze zitten hiernaast op jullie te wachten”, zegt een collega. En inderdaad daar opent Jolanda vrolijk de deur voor ons: “Hoi, kom verder, ik ben Jolanda. We zitten op 2, loop maar mee”. Via de geschakelde keuken leidt ze ons naar de woonkamer en daar zit Toon samen met Anita op ons te wachten. “We hebben al 18 jaar verkering”, glundert Jolanda. “Ja, sinds 6 augustus 19…,” begint Toon, hij rekent even door met Anita en vervolgt: “sinds 1998.” “Toon onthoudt altijd alle data, van Valentijn tot de dag dat ze verkering kregen, verjaardagen”, vertelt Anita. Jolanda: “Ik krijg dan altijd cadeautjes, hij is dan heel lief. Maar ik geef hem ook cadeautjes hoor!”

Verkering en samen op pad

Het was liefde op het eerste gezicht voor het koppel. Toon: “We vonden elkaar meteen gewoon heel leuk.” “En toen heeft hij mij in de keuken verkering gevraagd, dat weet ik nog goed. Ik zei natuurlijk meteen ja! We doen samen vaak leuke dingen: naar de stad, boodschappen doen, uit eten en samen de post ophalen bij het kantoor op Sterrebos.

Naar de stad en boodschappen doen we zelf, samen op de fiets. Als we gaan eten brengt en haalt de begeleiding ons”, vertelt Jolanda enthousiast. “Jolanda ziet slecht, dus Toon houdt haar altijd goed in de gaten op de fiets. En hij helpt haar extra met de boodschappen”, licht Anita toe.

Toon en Jolanda hebben veel contact met hun familie en gaan graag op bezoek. Ze gaan altijd samen naar de broer van Jolanda als er daar iets te doen is. Bijvoorbeeld met oud & nieuw, dan blijven ze daar ook slapen. Ze gaan vaak fietsen met de andere broer van Jolanda, Henk, en zien Jolanda’s zus, die bij SDW woont, regelmatig. Zij komt binnenkort dichterbij wonen, dus dat is extra fijn. Blijven slapen doen ze ook bij familie die verderop in Nederland woont. Toon heeft een grote familie en ze vieren daar alle verjaardagen, dus daar feesten Jolanda en Toon met regelmaat mee.

Iedere dag even samen

Jolanda en Toon wonen allebei in een andere woning, maar zien elkaar iedere dag. “Ik ga Jolanda ‘s ochtends altijd een kus geven. En één keer per week eten we samen”, zegt Toon. Jolanda vult hem aan: “Ja, dan komt ie bij mij eten en soms blijft hij slapen.”

Anita: ”Ze vinden het ook erg fijn om tijd alleen te hebben en geven echt naar behoefte aan als ze eens samen willen slapen. Dat is zeker niet iedere week. En als ze samen slapen dan doen ze dat hier bij Jolanda, zij heeft een uitschuifbaar bed en een extra matras.” Jolanda lacht en knikt instemmend. “Ze gaan ook samen op vakantie, dit jaar naar Duitsland bijvoorbeeld. Maar ze gaan ook wel eens apart: soms samen, soms los van elkaar. Het is een heel modern stel”, lacht Anita naar Toon en Jolanda. “Er gaan dan twee vrijwilligers mee op de groep waarmee ze gaan en dan slapen ze in een huisje.” Jolanda, terwijl ze Toon met een glimlach aankijkt: “Ik leg dan ‘s avonds zijn kleren klaar op vakantie.”

Jolanda woont vanaf het begin op Sterrebos. Anita heeft haar opname gedaan en is begonnen met werken op de toenmalige woning 169. “Zo’n vijf jaar later startten we met de Triasdijk en toen zijn Toon en Jolanda daar beiden komen wonen, en ik ben daar ook gaan werken. Ik en Jolanda kennen elkaar dus al meer dan 25 jaar, en Toon en ik bijna net zo lang. Ik heb tussendoor twee jaar bij de Blauwe Kamer gewerkt, maar werd teruggevraagd als invalkracht. Al snel kwam er hier weer een vaste vacature bij en ben ik niet meer weggegaan. Ik ken bewoners en familie heel goed door al die jaren hier, en dat is fijn”, vertelt Anita.

“Ik leg ‘s avonds altijd zijn kleren klaar op vakantie.”

Gewoon heel leuk samen

Toon en Jolanda zijn het enige koppeltje op deze woning. Net als iedere andere bewoner hebben zij ups en downs, en ook behoefte aan gesprekjes. Anita vervolgt haar verhaal: “Vanaf het begin verloopt hun verkering heel natuurlijk. Dat ze niet samenwonen, of vaker samen slapen, is helemaal hun eigen keuze. Die behoefte is er niet. Ze hebben het gewoon heel leuk samen. En de ene keer zitten ze lekker in hun vel en dan weer een keer niet, net als bij ieder ander mens. Toon is altijd heel lief en doet ook graag heel lief naar Jolanda toe. Jolanda wil wat vaker alleen zijn, en dat vindt Toon dan ook weer prima.”

Altijd weer kiezen ze voor elkaar

“Het mooiste aan Toon en Jolanda vind ik de geborgenheid en het vertrouwen naar elkaar toe. Ze zoeken elkaar altijd even op en zijn echt maatjes; het is ook echt een vriendschappelijke verkering, erg mooi om te zien. Als wij zien dat ze wel eens twijfelen dan gaan we met ze in gesprek. We vragen dan of ze dit nog wel willen. Uiteindelijk kiezen ze dan toch weer voor elkaar”, zo sluit Anita haar verhaal af. En wat ze het leukste aan elkaar vinden? Jolanda trots: “Toon is gewoon knap en kijkt altijd heel vrolijk!” “En Jolanda is gewoon een hele lieve meid”, zegt Toon op zijn beurt. “En als we 25 jaar samen zijn, geven we een heel groot feest en dan moet John (de broer van Jolanda) voor ons allemaal komen koken!”, sluit Jolanda af.

Ook leuk om te lezen!

Vorige
Volgende
Ga naar de inhoud