Eén dag thuis
Het zonnetje schijnt en we zitten gezellig in de binnentuin van de woning van cliënt Rob in Wouw. Ton vertelt enthousiast verder: “Direct na mijn pensioen heb ik me aangemeld op een website voor intensiever vrijwilligerswerk. Ik zat één dag thuis en werd gebeld door SDW, of ik een spastische jongen wilde begeleiden tijdens het zwemmen. Die zwemactiviteit vond plaats in het zwembad op Sterrebos en daar leerde ik S&L Zorg cliënt Rob van Minderhout kennen. En dat was een gouden klik. We kunnen het enorm goed met elkaar vinden.” Dat kan ik zien inderdaad, Rob lacht hard om uitspraken van Ton en Ton kijkt tijdens zijn verhaal voortdurend naar Rob om zijn reactie te peilen.
“Rob en ik hebben vorig jaar ons 10-jarig jubileum gevierd. Al die jaren al kom ik Rob iedere woensdag ophalen. We gaan dan wat leuks doen en ik zorg dat hij rond etenstijd weer terug is. Op vrijdagavond komt Rob ook naar de Soos waar ik achter de bar sta. Ik heb ook direct in het begin kennisgemaakt met zijn ouders en broers. Ik neem tenslotte hún zoon en broer vaak mee op pad, dus dat contact vond ik belangrijk. En ik wil hen ook zeker niet passeren in wat ik met Rob doe, zij zijn tenslotte zijn familie. Ik begeleid ook cliënten die geen familie meer hebben, dan is dat een heel ander verhaal.”
Erop uit
“We hebben al van alles gedaan samen. Het uitgangspunt is wel altijd dat Rob bepaalt wat we gaan doen. We hebben al een paar keer een dagtrip met de trein van Roosendaal naar Vlissingen gemaakt en dan gaan we daar op de boot. We gaan graag wandelen en Rob zijn favoriete plek is de McDonald’s. Rob komt regelmatig op zaterdag of zondag bij mij thuis langs van 11.00 uur tot 15.00 uur. Hij komt nauwelijks binnen, want we willen vooral op pad zijn. Toch kennen inmiddels heel wat buren Rob en zeggen hem gedag als hij langskomt.”
Als we erop uit gaan, regel ik alles zelf. Dan heb ik het ook zelf in de hand. Ik bel van tevoren de NS in verband met de rolstoel, stippel alles helemaal uit. En het is ook echt een sport geworden om activiteiten zo goedkoop mogelijk te regelen. Niks is toch mooier dan het gekregen budget voor een dag dubbel uit te kunnen geven? Krijgen we van de plaatselijke supermarkt pakjes drinken mee, waardoor we op locatie een extra ijsje voor de cliënten kunnen regelen. Ik vind dat heerlijk.”
Druk?
“Mijn vrijwilligerswerk is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Vrijwel mijn hele week is gevuld met vrijwilligersactiviteiten bij S&L Zorg, SDW, Power en SOR. Bij SDW houd ik mij bezig met de coördinatie van de vrijwilligers bij dagcentrum De Plataan. Daar zie ik Rob overigens ook op dinsdag- en donderdagmiddag. Daarnaast ga ik mee als begeleider op reizen voor mensen met een beperking, ik geloof dat ik al wel 70 keer op pad ben geweest. Als cliënten aan het einde van zo’n week eigenlijk niet meer naar huis willen, dan is mijn doel bereikt.” Ik vraag me hardop af of dat Ton ook wel eens thuis is en eigen tijd heeft. “Ik kom ook nog wel eens thuis hoor, haha. Ik heb mijn wekelijkse kaartavond, doe leuke dingen met mijn kinderen. Naast de vakanties probeer ik altijd maar een stukje van de dag te vullen met vrijwilligerswerk. Het voelt voor mij niet alsof ik het druk heb, ik hou mijn agenda gewoon goed bij.” “De waardering die je krijgt van de doelgroep is uiteindelijk het mooiste, dat is prachtig. Ze zien je graag komen en zijn zo dankbaar. Dat geeft mijzelf echt een goed gevoel. Ik krijg er energie van. Ik ben van mening dat vrijwilligerswerk vrijwillig is, maar niet vrijblijvend. Ik doe het goed of niet. Medewerkers én cliënten rekenen op je. En ik wil absoluut niet het gevoel krijgen dat ik taken over ga nemen van medewerkers. Dat is niet de insteek, ik kom voor de toegevoegde waarde.”
