Volg ons
Search
Close this search box.

Hier is hij tevreden

Ik ben op bezoek in Wouw, bij ons woonzorgcomplex aan de Bergsestraat en Greeflaan. De zon schijnt en we, fotografe Natasja en ik, zijn in de binnentuin. Gijs Peemen en zijn ouders gaan samen in de schommelstoel zitten. Zijn vader Ronald tilt hem behendig uit zijn rolstoel en zet hem tussen hem en zijn moeder Carola in. "Hij wordt ouder en dus ook zwaarder, daarom word ik ook wel voorzichtiger", vertelt hij tijdens het tillen. Als ze alle drie goed zitten, beginnen we ons gesprek echt.

Fijne woonplek

Carola vertelt: “Ik had een normale zwangerschap. Ook toen Gijs geboren werd, leek er niets aan de hand. Een gewone, gezonde baby. Maar drie dagen na zijn geboorte merkten we dat er iets niet in orde was. Hij heeft de eerste drie maanden in het ziekenhuis gelegen, en daarna drie maanden bij ons thuis gewoond. Het was fijn om hem thuis te hebben, maar heel erg zwaar. Hij had wel veertig tot vijftig epileptische aanvallen per dag. We waren kapot. Daarom hebben we Gijs toen op laten nemen in epilepsiecentrum Kemphaege. Daar is hij anderhalf jaar geweest voor opname en heeft er nog een tijdje gewoond.”

Op driejarige leeftijd is Gijs, toen er een plek vrij was, op Lambertijnenhof komen wonen. Nu woont hij alweer vijf jaar in Wouw. Ronald: “We zijn echt heel tevreden hier. Het is voor ons een stuk dichterbij huis, maar ook de dagbesteding hier op locatie is heel fijn. Elke dag op en neer naar een andere plek zou te vermoeiend voor hem zijn.” Carola vult aan: “Gijs houdt van snoezelen, klankschalen en zwemmen. Maar hij vindt het ook erg lekker om af en toe te rusten, en dat is ook nodig.”

“Gijs ziet er erg tevreden uit. Dat merken we ook. De begeleiding is in al die jaren ook een beetje eigen geworden, het is een tweede thuis. Hier zit hij goed.”

Kroelen

Ronald: “Communiceren met Gijs doen we vaak in de vorm van kroelen. Wij praten natuurlijk wel tegen hem, maar vanuit zijn kant zijn het echt de aanrakingen en het friemelen wat lijkt op communicatie. En als hij iets beu is of niet fijn vindt zien we dat aan het op en neer wiegen van zijn hoofd, of hij bijt op zijn hand. Hij is daar wel duidelijk in.”

Wouw woonzorgcomplex S&L Zorg Greeflaan en Bergsestraat

Gijs heeft het Tubereuze Sclerose Complex (TSC). Hierdoor ontstaan in de organen van Gijs goedaardige gezwellen. Je herkent dit complex aan lichte plekjes op zijn huid. Bij Gijs heeft dit zich geuit in moeilijk instelbare epilepsie, epilepsie die moeilijk te behandelen is. Maar ook in vergroeiingen, waardoor hij in alles afhankelijk is van anderen. “Het was natuurlijk erg schrikken toen we merkten dat Gijs anders was dan andere kinderen. Al na een week kregen we te horen dat hij vrijwel niets zelf zou kunnen. Je denkt dit is een droom, het is niet echt. Toch zijn we al snel gaan denken ‘alles wat hij gaat doen, is mooi meegenomen’. En zo zien we het nu nog steeds. We komen regelmatig op bezoek, gaan er samen op uit. Zo proberen we op de momenten dat het mogelijk is samen een echt gezin te zijn, ook samen met zijn zus”, gaat Carola verder.

S&L Zorg Wouw Gehandicaptenzorg Woonzorgcomplex

Tweede thuis

Gijs slaapt af en toe ook een nachtje thuis. Regelmatig gaat hij in het weekend mee naar Achtmaal, naar het huis van zijn ouders. Ronald: “We zijn een paar keer met zijn viertjes op vakantie geweest, bij Villa Pardoes. Dat was heel prettig. En we hebben een aangepaste auto. Die hebben we zelf gekocht, maar via de gemeente is het gelukt hem ook aan te passen, heel fijn. Zo hebben we meer vrijheid, kunnen we er zelf op uit.” “En je hebt ook geluk met je werk natuurlijk”, vult Carola hem aan. “Ja dat is ook heel fijn. Mijn baas is heel flexibel, begrijpt de situatie. Als Gijs eens een week wat minder in zijn vel zit, of bijvoorbeeld in het ziekenhuis is, dan kan ik mijn rooster daar makkelijk op aanpassen.

Ook leuk om te lezen!

Vorige
Volgende
Ga naar de inhoud