Toevallig komen Dex, Peter, fotograaf Koen en ik tegelijkertijd aan bij woning 171 c-d, waar we afgesproken hebben. We bellen aan, de deur gaat open en Dex rent direct kwispelend de trap op naar boven. Het is duidelijk dat hij precies weet waar de woning te vinden is. Door zijn snelheid en enthousiasme komt Dex als eerste binnen, terwijl wij de trap nog oplopen. Op de trap horen we dat de medewerkers Dex boven vrolijk onthalen. “Hé Dex, lieve vriend! Hallo!”, klinkt het. Het is duidelijk dat Dex hier hond aan huis is.
Zorgen voor ontspanning
Dex begroet alle bewoners en gaat vervolgens bij Gijs op het waterbed liggen. “Dit is voor Dex vaste prik. Bij binnenkomst maakt hij eerst een rondje langs alle bewoners. Hij voelt heel goed aan wie dit leuk vindt en wie niet”, legt Peter uit. Dex ligt ondertussen rustig naast Gijs en we zien Gijs zichtbaar ontspannen. “Gijs is honden van huis uit gewend. Je ziet dat hij hier van geniet en doordat Dex rustig is, wordt Gijs dat ook. Heel bijzonder hoe een hond zoiets doet”, vertelt medewerker Angela.
“Dex voelt heel goed aan wie dit leuk vindt en wie niet.”
Peter, die alles lijkt te weten over honden en zelfs een speciale opleiding voor gedragsherkenning bij honden heeft gedaan, weet dit wel te verklaren. Peter: “Dieren maken heel makkelijk contact met mensen met een verstandelijke beperking, dementie of autisme. Zij geven simpelweg een hele andere beleving. Honden bijvoorbeeld zoeken fysiek contact, zijn zacht, aaibaar, veranderen nauwelijks van mimiek, oordelen niet en praten niet: ze willen gewoon alleen maar bij je zijn. Dat maakt dat deze mensen in de buurt van honden vaak ontspannen. En dat zie je ook bij Gijs.”
Manier van contact maken
Inmiddels komen Peter en Dex alweer een jaar wekelijks op deze woning. Hier zijn ze door de arts van S&L Zorg voor benaderd. “Ik ben mentor van één van de bewoners bij S&L Zorg. Deze mevrouw woont in een andere woning en zij is met periodes heel angstig. Al sinds ik haar mentor ben, bezoek ik haar iedere woensdag. Ik merkte in het begin dat ik nauwelijks contact met haar kon krijgen als ze in een periode van angst zat. Op een dag besloot ik Dex mee te nemen naar haar. Het was bijzonder wat er toen gebeurde. Tegen mij zei ze niets, maar Dex nam ze bij haar en ze begon te vertellen: ‘Oh Dex, ik ben zo bang, maar wat fijn dat jij er bent’ en zo nog veel meer. Ook de medewerkers stonden versteld van wat Dex betekende voor haar. Toen de artsen van S&L Zorg daar lucht van kregen, vroegen ze me om een keer bij woning 171 c-d langs te gaan met Dex. Sindsdien doe ik ook dat iedere woensdag”, verftelt het baasje van de trouwe viervoeter.
Animal Assistent Interventions
De opleiding die Peter inmiddels succesvol heeft afgerond heette Animal Assistent Interventions. Deze is hij gaan volgen vanwege zijn regelmatige bezoeken. Peter: “Hierdoor weet ik heel goed wat Dex fijn vindt en wat niet. Voor mij is het welzijn van Dex net zo belangrijk als het welzijn van de bewoners. Dat ik Dex zijn gedrag kan lezen, helpt daarbij. En zo houden we het voor iedereen ontspannen en fijn.”
