Gastvrij
Het is stipt 16.00 uur als ik aan kom rijden bij de woonboerderij in Lepelstraat. Nog voordat ik aan kan bellen, opent begeleider Jurgen vrolijk de deur, samen met bewoner Johan. Eenmaal binnen merk ik meteen dat ik het meest hectische moment van de dag heb uitgekozen, omdat veel bewoners net terugkomen van werk en dagbesteding. Ondanks dat staat de koffie klaar en maakt iedereen tijd om een praatje te maken met mij. Ik voel meteen de gastvrijheid in deze gezellige woning en het leuke is: ik mag zelfs mee-eten vanavond!
Pensioen
Als de rust weer een beetje teruggekeerd is en iedereen wat te drinken heeft, begint Jurgen te vertellen: “Al 19 jaar werk ik bij de woonboerderij, dat is al zolang het bestaat. S&L Zorg huurt deze woning van de eigenaren van de naastgelegen zorgboerderij (Zorgboerderij De Ruige Velden, red.). Alle bewoners die hier wonen, werken minimaal een paar dagen bij die boerderij. Een heel mooi concept.” Ineens zegt bewoner Mark: “Maar hij gaat met pensioen.” Een beetje vragend kijk ik hem en Jurgen aan. Jurgen: “Hij heeft het over mij, ik ga dit jaar met pensioen. Aanstaande dinsdag is mijn laatste werkdag. Als ik erover praat word ik emotioneel. Ik werk hier zo graag, het is echt mijn tweede thuis. Ik ben zo trots op deze mannen en hoe zelfstandig ze zijn”, legt Jurgen uit.
Eigen regie betekent zelf kiezen
Die zelfstandigheid was de reden voor de woning om zelf te gaan koken en zelf de ingrediënten voor het eten in huis te halen. “Eigen regie vind ik iets heel moois. We hebben bij S&L Zorg een fantastische keuken die voorheen altijd lekkere maaltijden bracht en de boodschappen werden ook via een partner van S&L Zorg gedaan. Toch leek het mij en mijn collega’s, in het kader van eigen regie, goed als de bewoners zelf hun gerechten konden kiezen, konden bereiden en daarvoor ook zelf de ingrediënten konden shoppen. Sinds een aantal jaar maken we samen een weekplanning voor wat we eten, doen we boodschappen en hebben de bewoners allemaal een vaste dag waarop ze samen met de begeleiding of een kookvrijwilliger koken. Het geeft een gevoel van zelfstandigheid, er is een een-op-een moment met elkaar en daarnaast vinden de mooiste gesprekken toch altijd in de keuken plaats als je het mij vraagt”, aldus Jurgen.
“De mooiste gesprekken vinden toch altijd in de keuken plaats.”
De koffie is inmiddels op en omdat het tijd is om aan het eten te beginnen, verplaatsen we onszelf naar de keuken. Vandaag is het de beurt aan bewoner Maikel, die er ogenschijnlijk zin in heeft. “Maikel kookt graag, maar ik verplicht niemand iets hoor. Als iemand geen zin heeft, hoeft hij van mij niet te koken. Het moet wel leuk blijven”, vertelt Jurgen terwijl hij druk is met het snijden van de uien en de paprika’s voor de gehakt-paprika-schotel. Terwijl er gekookt wordt lopen er zo nu en dan andere bewoners binnen om een kijkje te nemen, iets te pakken en Mark komt zelfs nog even helpen met het snijden van de groenten. Nog geen uur later is het eten klaar en kunnen we aan tafel. In de gezellige drukte neem ik de eerste hap, wat een heerlijke maaltijd. Smullen maar!
