Op z’n Sprundels
Liesbeth heeft vandaag een goede bui, maar ze kan ook mindere dagen hebben. Ze heeft rustige en drukke periodes. Ik merk aan tafel dat Liesbeth en Iris elkaar door en door kennen. Iris heeft razendsnel door wat Liesbeth zegt of bedoelt. Liesbeth noemt haar zus Nelleke vaak. En Sprundel, de plaats waar Nelleke woont, zelfs nog vaker. “Liesbeth heeft een cd met muziek op z’n Sprundels. Nou als die aangaat, zit ze een hele middag te lachen”, zegt Iris, terwijl Liesbeth weer lol heeft. “In de afgelopen acht jaar hebben we beiden een forse ontwikkeling doorgemaakt. Ik startte net vers uit school en heb ontzettend veel geleerd. En de wereld van Liesbeth was acht jaar geleden een stuk kleiner dan nu”, vertelt Iris. Iris en Liesbeth hebben een extra boost gekregen toen er door een organisatiewijziging verandering kwam in de teamsamenstelling.
In het verleden was Liesbeth vaak in haar eentje op haar kamer en kreeg ze één-op-één begeleiding bij wonen en de dagbesteding. “Ik was ervan overtuigd dat we voor Liesbeth en haar omgeving de best mogelijke oplossingen boden. Maar, doordat ik ging werken met collega’s uit een ander team werden er andere gesprekken gevoerd en andere vragen gesteld. Het zette ook mij aan het denken. We zijn dingen gaan uitproberen. Kan Liesbeth bijvoorbeeld wat langer opblijven dan de rest? Dan is het in de woonkamer heel rustig en kan ze dus ook daar zijn. Kan de dagbesteding toch niet anders, kan ze toch niet samen met andere cliënten?”
Halve deur
De vragen die gesteld werden, zorgden voor bijzondere ideeën. Eén ervan was een halve deur in de slaapkamer van Liesbeth. “Hoe gek ook, maar die deur maakt echt een enorm verschil. Ze zit rustig op haar kamer, maar hoort bijvoorbeeld wel een gesprek in de gang, waar ze dan ook op reageert.” Liesbeth lacht maar door, terwijl Iris vertelt. Ze drinkt trouwens ook koffie. En dat doet ze een stuk sneller dan dat ik mijn koffie wegkrijg. “Wat vind je nog meer lekker?”, vraagt Iris. “Biertje”, zegt Liesbeth direct. Nu de koffie op is, gaan we eens naar die deur kijken. Het idee kwam van collega Margot van Mechelen en het is een knap staaltje vakmanschap met dank aan de Technische Dienst. Het is een extra deur. De normale slaapkamerdeur is er ook nog.
Liesbeth haar leven is in meerdere opzichten veranderd. Ze is veel minder op haar kamer, loopt meer door de woning en heeft meer contact. Ze heeft nu ook regelmatig dagbesteding in een lokaal en niet meer in haar eigen woning. “Veranderen is niet altijd even makkelijk hoor. Veel dingen hebben we stap voor stap moeten proberen. Soms met vallen en opstaan”, vertelt Iris. Als Liesbeth naar de dagbesteding gaat (Senso), dan lukt het ook wel eens niet en gaat ze na een korte tijd weer terug naar de woning. Ook zwemt ze en geniet dan van de galm in het zwembad, ze sport en ze is zelfs weleens naar de Disco geweest.
Stabiliteit en frisse vragen
“Als ik naar mezelf kijk, zie ik dat ik in de loop der tijd Liesbeth heel goed heb leren kennen. Die band die we hebben is echt heel mooi. Liesbeth heeft laten zien dat ze een enorme doorzetter is. Maar, ik heb ook geleerd dat we op moeten blijven letten en de juiste vragen moet blijven stellen. Alleen zo geven we Liesbeth de kans haar wereld steeds verder te vergroten”, sluit Iris mooi af.
