Het kantoor, dat ze nog maar net eigen heeft gemaakt, is opgeruimd, weinig papieren, veel rust. “Ik hou ontzettend van opgeruimd, maar ook van het proces van opruimen. Ik heb altijd de behoefte om structuur aan te brengen in dingen.” Bij zo’n eerste kennismaking ben ik natuurlijk erg nieuwsgierig naar haar achtergrond. “Al snel na mijn studies arbeids- en organisatiepsychologie en onderwijskunde begon ik als kleuterjuf. Heerlijk. In die tijd kon en mocht een kleuterjuf namelijk nog gewoon juf zijn. Puur focus op de kinderen. Al snel mocht ik me bemoeien met het management van de basisschool en kon ik ook invloed uitoefenen buiten mijn klas. Later ging ik aan de slag bij de onderwijsbegeleidingsdienst.”
Opgeruimd en structuur
In 2002 wordt Marjolijne wethouder namens de lokale partij ONS, in de gemeente Spijkenisse, en krijgt onder andere volksgezondheid in haar portefeuille. “Het was best wel een spannende keuze om mijn werk los te laten en voor het onzekere bestaan als wethouder te kiezen. Het gaf me de kans om voor individuele mensen grote zaken voor elkaar te krijgen, maar ook strategisch aan de slag te gaan.” Na acht jaar wethouder te zijn geweest, start ze in 2010 als directeur bestuurder bij MEE Rotterdam Rijnmond.
“Als wethouder zit je termijnen van vier jaar. Dat betekende voor mij tegen het einde van de tweede termijn een heldere afweging, goed kijken naar wat ik zelf echt wilde. Werken met passie in een maatschappelijke context, dat is wat me trekt. Ook besef ik mede door mijn opvoeding dat ik dankbaar moet zijn en anderen moet helpen. De uitdaging bij MEE paste echt bij mij.” Bij MEE werkt Marjolijne eraan om mensen met een beperking mee te kunnen laten doen in de samenleving. Het zijn dynamische jaren. Marjolijne verandert de organisatie. Waar personeel eerst specialistisch werkte, werd dat algemener en vooral geografischer. Op deze wijze kwamen de maatschappelijk werkers van MEE ook meer in contact met mensen uit één gebied.
Energie
Nu de lunch genuttigd is, lopen we buiten een rondje over het terrein. De functie bij MEE klinkt best uitdagend, waarom dan toch de overstap naar S&L Zorg? “Ook al heb ik het ergens goed naar mijn zin, dan nog stel ik mezelf met regelmaat de vraag: waar krijg ik energie van? Ik wil dat doen wat ik gaaf vind. Toen de nieuwe wet WMO kwam en we met diverse gemeenten moesten gaan samenwerken, veranderde mijn functie als bestuurder ook. Ik kwam iets verder af te staan van het maatschappelijk belang dat ik zo koester in mijn werk. Toen ik op vakantie was, werd ik gebeld met de vraag of bestuurder bij S&L Zorg iets voor mij was. Ik raakte nieuwsgierig en ging me inlezen. De titel van het strategisch plan van S&L Zorg viel me op: Alles wat aandacht krijgt groeit. Toevallig een zin die ik zelf ook vaker heb gebruikt, maar belangrijker nog: iets waar ik stellig in geloof. Ik besloot te gaan praten. De gesprekken die volgden waren prettig. Er ontstond een heel positief gevoel. Wat me opviel was de loyale organisatie, naar elkaar toe, maar vooral ook naar de cliënten. De omslag was wellicht een gesprek met de raad van toezicht, we spraken over een voorbeeldcasus. Ik baalde dat het gesprek voorbij was, ik wilde door. Dat was voor mij een signaal dat ik deze kans moest aangrijpen!”
“Ik baalde dat het gesprek voorbij was, ik wilde door. Dat was voor mij een signaal dat ik deze kans moest aangrijpen!”
Hoewel nog pril in de functie en de organisatie, weet Marjolijne natuurlijk al veel van mensen met een verstandelijke beperking en de zorg. Hoe zijn de eerste indrukken? “Nou, heel eerlijk gezegd komt het soms wel even binnen hoor. Bij S&L Zorg kan de beperking een stuk zwaarder zijn dan bij MEE. Bij MEE werkten we veel voor mensen met een lichte verstandelijke beperking die volledig in de maatschappij moeten meedoen. Soms bijvoorbeeld ook mensen die op straat zijn terechtgekomen. De maatschappij wordt steeds ingewikkelder, harder en gemener. Bij S&L Zorg is de beperking vaak een stuk zwaarder, maar bieden we juist een omgeving met veel meer bescherming. In beide gevallen zijn de mensen aan wie we zorg verlenen ontzettend kwetsbaar en verdienen ze onze volledige aandacht en zorg.”
“Ik voel me trots dat ik ben gekozen voor deze functie maar tegelijk ook nederig. Ik besef namelijk dat ik slechts onderdeel uitmaak van een dynamische organisatie waarbij we alleen gezamenlijk echt impact kunnen hebben.”
