Natasja (onze fotografe) en ik zitten samen met Fons (82), Chatima (18) en Maissa (16) op het terras bij het Ontmoetingscentrum van Sterrebos. Het is goed toeven onder de parasol en onder het genot van een bakje thee begint Fons te vertellen: “Ik ben al 28 jaar vrijwilliger bij S&L Zorg. Ik was al vrijwilliger voordat deze twee meiden geboren waren!”. Chatima en Maissa lachen. “Daar kunnen wij niet tegenop! Ik ben sinds november 2020 vrijwilliger”, zegt Chatima. “En ik pas sinds april 2021”, voegt Maissa toe.
Actief op 82-jarige leeftijd
Je zou misschien denken dat de jongere vrijwilligers vaak actieve activiteiten doen en de oudere vrijwilligers het wat rustiger aan doen. Maar niets is minder waar. Fons vertelt: “Ik ga al 28 jaar lang wekelijks zwemmen met de bewoners van woning 167. Ruim 28 jaar geleden, toen ik nog pastoor was in Kruisland, werd ik daarvoor gevraagd door een moeder van één van die bewoners.”
Eerst zwom Fons op woensdagavond, maar later werden dit twee middagen in de week. Al is zwemmen niet het enige wat de 82-jarige vrijwilliger doet. “Ik help zo nu en dan ook mee met de diensten. Hier noemen ze die menslievende vieringen. Dit vind ik erg fijn, want het sluit aan op mijn eerdere werk als pastoor”, vertelt Fons.
“Vaak hoor je mensen zeggen dat de jeugd lui is en niets doet. Ik wil dat vooroordeel doorbreken.”
Vrijwilligerswerk voor school
De dames zijn hier met name door school terecht gekomen. “Een vriendin van me had hier een dagje meegelopen. Zij vond dat dit vrijwilligerswerk niet bij haar paste, maar ze raadde het mij wel aan. Voor toelating van de opleiding tandheelkunde aan de universiteit moest ik een bepaald aantal uur vrijwilligerswerk doen, dus ik wilde het zeker proberen. Zodoende ben ik in contact gekomen met Sabine (vrijwilligerscoördinator, red.) en ben ik ook een dagje mee gaan lopen”, legt Chatima uit. Het dagje meelopen is Chatima goed bevallen, want ze bleef. “Ik werd gekoppeld aan de Triasdijk. Daar mag ik veel leuke dingen doen met de bewoners: wandelen, fietsen, spelletjes spelen of iets lekkers bakken. Inmiddels heb ik het aantal verplichte uren van school al lang bereikt, maar ik ben nog niet van plan om ermee te stoppen hoor!”, zegt Chatima enthousiast.
Maissa haakt erop in: “Ik heb eigenlijk een soortgelijk verhaal. Ik werd ook getipt, maar dan door een kennis van mijn moeder die hier lang heeft gewerkt. Door haar verhalen werd ik enthousiast en nam ik contact op met de organisatie. Ik wil graag geneeskunde studeren en dan staat vrijwilligerswerk goed op je CV.”
Vrije tijd door corona
Toch is dat niet de enige reden waarom de dames vrijwilligerswerk doen. Waar bij Fons het vrijwilligerswerk in coronatijd op een wat lager pitje stond, grepen Chatima en Maissa de kans om hun ontstane vrije tijd nuttig te besteden. “Door corona hadden we minder les en minder sociale activiteiten en dus meer vrije tijd. Ik besloot om, naast mijn werk, mijn tijd nuttig te besteden met vrijwilligerswerk”, legt Maissa uit. Voor Chatima gold hetzelfde. “Ja, door corona ben ik ook meer vrijwilligerswerk gaan doen inderdaad. Ik doe namelijk ook nog vrijwilligerswerk bij Don Bosco en bij Sint Elisabeth in Roosendaal. Vaak hoor je mensen zeggen dat de jeugd lui is en niets doet. Ik wil dat vooroordeel doorbreken”, vertelt de 18-jarige.
Fons vindt het erg knap van de dames: “Kijk, ik heb veel tijd om vrijwilligerswerk te doen. Deze dames moeten nog naar school, ze gaan werken en hebben daarnaast ook allerlei sociale activiteiten. Ik vind het knap dat ze dan toch de tijd nemen om vrijwilligerswerk te doen”. “Maar van u is het ook heel knap hoor!”, zegt Maissa. Chatima sluit af: “Ik denk dat iedereen gelukkiger wordt van vrijwilligerswerk, jong of oud.”
