Volg ons
Search
Close this search box.

Zo kan ik echt iets terug doen

Toen Jos zijn broer Rien niet meer thuis kon wonen is hij tijdelijk in Wouw gaan wonen aan de Greeflaan. Hier bleef hij totdat er plaats was in Sterrebos. Tijdens het kennismakingsgesprek werd gevraagd of Jos vrijwilliger wilde worden. Hier hoefde hij niet over na te denken en zei meteen ja. “Op deze manier kan ik echt iets terugdoen, voor alles wat hier voor Rien wordt gedaan”, vertelt Jos enthousiast.

Enige vrijwilliger

Het is een donkere dinsdag in januari, er hangt een mistlucht, maar zodra we de woning waar Rien woont, betreden, worden we vrolijk begroet. Rien zit al samen met zijn broer aan tafel en ze drinken een bakje koffie. Jos vertelt dat hij altijd al voor zijn broer heeft gezorgd. Zijn andere broer doet de financiën, zijn zus de was en Jos helpt en ondersteunt Rien bij uitjes. De sterke familieband is goed terug te zien, op de rollator van Rien zijn ook allemaal foto’s te zien. “Eigenlijk ben ik er zo ingerold, in Wouw hadden ze best veel activiteiten waarmee je kon helpen. Er waren geen vrijwilligers en dat betekende dat ik de enige vrijwilliger was. Ik vond het heel leuk om te helpen en hielp ook bij uitjes waar Rien niet bij aanwezig was. Voor mij maakte het niet uit, ik ging gewoon mee om te ondersteunen. Als activiteit gingen we bijvoorbeeld wandelen in het bos, naar de markt in Roosendaal, naar vliegveld Seppe of naar de Intratuin.”

Van Wouw…

“Mijn broer heeft meer dan 25 jaar thuis gewoond met ondersteuning van familie en dat ging heel goed, totdat hij een keer is gevallen. Dat kwam door zijn suikerziekte en lichamelijke ongemakken, dit maakte het onmogelijk om langer thuis te blijven wonen. Toen kwam hij bij S&L Zorg terecht in Wouw. Daar moest hij aardig wennen, ook omdat hij niet meer alleen woonde en daar één van de weinige pratende bewoners was. Gelukkig was hij vrij snel gewend en kon hij het goed vinden met de ‘vrouwkes’, zo noemde hij zijn begeleiders.”

Naar Sterrebos

Na enige tijd kwam er een plaats vrij hier op Sterrebos. Dat was wel even moeilijk, want je moet afscheid nemen van iedereen. Maar Rien vindt het hier heel fijn in de woning.” Bewoner Ben Groffen schuift ook bij het gesprek aan, hij kent Jos als vrijwilliger. Jos vertelt: “Rien vindt het heel fijn dat hij hier kan praten met de bewoners, zo discussiëren Ben en Rien ook vaak.” Hier op Sterrebos helpt Jos ook mee bij het ondersteunen van activiteiten, dit gebeurt niet op regelmatige basis, zoals destijds in Wouw, maar waar het nodig is. Bijvoorbeeld met de kerstmarkt: “Toen liepen we in één grote groep achter elkaar aan, het leuke was dat we op de kerstmarkt ook bewoners en medewerkers vanuit Wouw zagen.” Jos is heel enthousiast dat zijn broer nu op Sterrebos woont.“Vanuit zijn kamer heeft hij een mooi zicht. Dan loopt die weer langs of rijdt er, net zoals nu, een bus voorbij. Het uitzicht vanaf hier is wel echt een pluspunt. Mijn broer heeft het hier heel goed. Daarom ben ik ook vrijwilliger, zodat ik echt iets terug kan doen.”

“Eigenlijk ben ik er zo ingerold, in Wouw hadden ze best veel activiteiten waarmee je kon helpen.”

Vrijwilligerswerk

“Het is heel leuk om er iets naast te doen”, vertelt Jos. “Hier zijn veel meer vrijwilligers. Dat is heel leuk, want vaak zijn dat ook verwanten. Bijvoorbeeld de schoonzus van Ben, dat is heel gezellig. Nadat we laatst een dagje weg zijn geweest, ben ik op Facebook ook vrienden geworden met Ben en zijn schoonzus. Via die weg wisselden we dan alle foto’s uit. Rien was daar wel een beetje jaloers op hoor, want hij heeft geen Facebook”, vertelt Jos lachend en ook Rien en Ben schieten in de lach. “Om vrijwilliger te worden moet je wel eerst een cursus volgen. Hierin vertellen ze dan hoe je bijvoorbeeld met bewoners kan omgaan en wat er allemaal van je verwacht wordt”, legt hij uit.

Genieten

“We zijn bijvoorbeeld laatst naar Maak de Droom Waar geweest in Utrecht. Dat was een heel gedoe met de bus en we moesten ook vroeg aanwezig zijn. Rien vond het hartstikke leuk, vooral om zijn idool Frans Bauer te zien. Maar als je ze dan eenmaal ziet genieten daar, dat is toch mooi. Daar doe je het voor.” Rien vindt het heel leuk om samen naar het bos te gaan of te winkelen. “En als we dan daarna nog wat gaan eten, is het helemaal leuk!”, roept Rien. “Rien houdt heel erg van eten, maar moet nu wel een beetje oppassen door zijn suikerziekte hé Rien!”, lacht Jos.

Nadat de bakjes koffie zijn opgedronken, laat Rien nog trots zijn kamer zien aan fotografe Natasja. Daarna gaan wij er weer vandoor, zodat ze nog even kunnen genieten van hun moment samen.

Ook interesse om vrijwilliger te worden bij S&L Zorg? Neem dan eens vrijblijvend contact met ons op.

Ook leuk om te lezen!

Vorige
Volgende
Ga naar de inhoud