José: “Vera is hier komen wonen toen ze 10 jaar oud was. Dat was destijds in woning 173 van Sterrebos, de kindergroep. In die tijd sliepen ze nog met z’n tweeën op een kamer. Dat kun je je nu toch niet meer voorstellen?” Zo starten we het gezellige gesprek waarin we terugblikken op de 35 jaar dat Vera hier nu woont.
Niet meer naar Sterrebos
“Uiteindelijk is ze vanuit Sterrebos naar Lambertijnenhof verhuisd en bij Marlies op de groep gekomen. Marlies kent ze dus heel erg goed.” Niet voor niets is Marlies dus favoriet bij Vera. “Ze noemt haar ook liefkozend Marliesje”, zegt José lachend. “Vanaf het moment dat ze hier kwam heeft ze het zo naar haar zin. Ze kwam hier op Lambertijnenhof een dagje kennismaken en aan het einde van de dag wilde Marlies haar weer terug naar Sterrebos brengen. Maar Marlies kreeg haar niet meer de bus in. Dat was dus wel een goed teken”, zegt José.
Ze staat altijd op met een glimlach.
Vrolijke kwebbelkous
Marlies: “En nog steeds heeft Vera het ontzettend naar haar zin bij ons op de groep. Ze staat altijd op met een glimlach. En ze kwebbelt heel wat af. Soms is ze wat stiller of kijkt ze een beetje boos. Dan zeg ik: ‘Vera, hoe doet een konijntje?’ en dan is ze meteen weer vrolijk. En Vera zingt wat af op de woning. Bij elke collega heeft ze een ander favoriet nummer. Bij mij is het ‘Pak maar m’n hand’, maar Adele, Danny Vera en Abba zijn ook favoriet. In de woonkamer luistert ze vaak naar Corry Konings.” “Thuis is het Nick en Simon, wij hebben een iets ander genre”, zegt José lachend. Ondertussen zet Vera vrolijk een liedje van Nick en Simon in.
Een vrolijke noot dus, die Vera. Ook gaat ze in de ochtend altijd met veel plezier naar Behouden 2. Marlies: “Daar heeft ze het ook zo naar haar zin. Regelmatig komt vrijwilliger Deborah dan met haar hondje op bezoek.” “Hoe heet dat hondje ook alweer”, vraagt Cees aan Vera. “Fighter!”, zegt Vera enthousiast. Cees: “Die springt dan vrolijk op Vera haar schoot. Daarnaast fietst ze graag op de duofiets. In de middag rust ze altijd op de woning.”
Echte bourgondiër
Cees: “En om de week komt Vera een dag naar huis in het weekend, met overnachting. Dan mag ze slapen in d’r ‘mangobedje’. Zo noemt Vera dat, omdat wij aan de Mangoberg wonen. Op haar kamer heeft Vera foto’s van haar broer Mark en partner Merel en van haar neefjes Max en Mees. Daar is ze gek op en ze ziet er naar uit om ze weer te zien. Vaak eten we thuis ook wat lekkers, ze is een echte bourgondiër. Of we halen Chinees of Grieks eten.” “Tzatziki!”, roept Vera vrolijk. José: “En Cees speelt dan verzoeknummers op de gitaar. Jolene van Dolly Parton is ze gek op. Ze geniet enorm van deze weekenden thuis, maar aan het einde van het weekend gaat ze ook altijd graag weer terug naar Lambertijnenhof. Vera is hier gelukkig hoor”, zegt José.
