De plannen voor een vakantie voor Gerrie zijn er al een hele tijd. “Dit begon dus ooit met de wens om naar Disneyland Parijs te gaan. Maar steeds liepen de plannen stuk op de kosten voor een cliëntbegeleider. Om een bewoner te begeleiden tijdens een reis moeten cliëntbegeleiders officieel ingehuurd worden door de verwant of de bewoner zelf. Zo’n bedrag loopt aardig op als je dagenlang, 24 uur per dag, met iemand meegaat”, legt Fabian uit. Zodoende werd het plan nooit werkelijkheid.
Niet als begeleider, maar als vrijwilliger
Later vertelde de zus van Gerrie dat Gerrie de Noorse fjorden ook wel heel tof zou vinden. “Gerrie zelf dacht er ook zo over. Alleen leek het plan weer stuk te lopen op de begeleiderskosten. Ik vond het zo erg dat een bewoner daardoor niet op reis zou kunnen, mijn zorghart deed er gewoon pijn van”, vertelt Fabian. En dus besloot hij niet als begeleider, maar als vrijwilliger mee te gaan. “De reis zelf werd wel voor mij betaald en ik kreeg één werkdag betaald voor alle rapportages die ik op reis maakte en de verzorging die ik daar aan Gerrie bood. Om de andere dagen vrij te krijgen, zette ik mijn overuren in.”
We hebben onze ogen uitgekeken, wat een prachtig land is Noorwegen!
Genoeg te doen
Toen er ook goedkeuring was van Gerrie’s bewind, kon de voorpret beginnen. De reis werd geboekt en in juni was het zover: samen gingen ze de boot op voor een onvergetelijke reis. “Ik vond het best spannend hoor. Ik heb een goede klik met Gerrie, maar je staat wel continu aan en van tevoren denk je als begeleider steeds: ‘hoe zorg ik ervoor dat Gerrie acht dagen lang vermaakt wordt en een toffe vakantie heeft?’. Daarnaast ben ik heel actief en is Gerrie goed in rustig aan doen. Zou dat niet gaan botsen? Uiteindelijk ging het allemaal vanzelf. Ik wist me goed aan te passen aan Gerrie en zowel op de cruise als aan land was er genoeg te doen. We hebben onze ogen uitgekeken, wat een prachtig land is Noorwegen!”
Genieten van en met elkaar
Er werd tijdens de reis vooral heel veel genoten. “Ik vond het zoveel waard dat je elkaar op een andere manier leert kennen. Na mijn late dienst ga ik naar huis en zie ik van de nacht eigenlijk niets. Maar omdat we tijdens de cruise samen in een hut sliepen, merkte ik op dat Gerrie als een blok in slaapt valt zodra hij zijn kussen aanraakt. Dat heb ik nooit geweten!”, lacht Fabian. “Ook zijn kijk op zaken vond ik zo mooi om waar te nemen. Bij de zee vroeg hij: ‘Waar komt al dat water nou toch vandaan?’ Dat zijn dingen waar ik zelf nooit over nadenk, omdat het voor mij gewoon zo is. Hij merkt dit soort dingen wel op en denkt er dan veel over na. Prachtig toch!?” En Gerrie, wat vond jij het mooiste? “De boot, de hele grote boot, niet normaal. Maar eigenlijk alles wel. Het wandelen, het eten, de bergen. Volgend jaar zou ik wel naar Oostenrijk willen, maar deze reis vergeet ik nooit meer!”
