Zelf aangeven wat je voelt
Emmy heeft in het verleden veel vervelende dingen meegemaakt. “Toen ze kwam wonen op Sterrebos had Emmy last van angsten en beleefde ze slechte periodes. Gelukkig heeft ze die nu veel minder”, zo vertelt Gerina Meeuwisse, zorgcoördinator van de woning van Emmy. Wendy Goossens is gedragsdeskundige: “We zijn trots op de ontwikkeling die Emmy heeft doorgemaakt. Emmy heeft in haar ontwikkeling veel steun gehad van het multidisciplinaire team dat zich buigt over haar welzijn. We hebben in samenwerking met het team Licht verstandelijke beperking van de Geestelijke Gezondheidszorg West-Brabant (GGZ) een signaleringsplan opgesteld. Op basis van het gedrag van Emmy, weten de zorgcoördinator en cliënt begeleiders van Emmy hoe het met haar gaat en hoe ze Emmy het best kunnen ondersteunen op dat moment. Maar net zo belangrijk: Emmy heeft geleerd zelf aan te geven wat ze voelt. Deze manier van werken biedt Emmy stabiliteit. Daardoor kan ze beter omgaan met vervelende herinneringen en veranderingen en overwint ze haar angsten. In het begeleidingsteam dat rond Emmy gevormd is, neemt haar wettelijk vertegenwoordiger Peter van Stichting Mentorschap West-Brabant een prominente plaats in. Hij komt elke week langs om koffie te drinken en met Emmy te praten. Hij behartigt al haar belangen. Emmy is zeer op hem gesteld.”
Positieve verandering door samenwerking.
Gerina vertelt: “In de eerste periode dat Emmy net op Sterrebos woonde, werd er door S&L Zorg regelmatig een beroep gedaan op het ambulante team van de GGZ. Dat is nu veel minder. Toch blijft de onderlinge afstemming belangrijk om de ondersteuning voor Emmy te optimaliseren. Het is ook fijn dat de ambulant begeleidster van de GGZ Emmy al heel wat jaren kent. De GGZ geeft met regelmaat aan heel trots te zijn op de positieve verandering in het leven van Emmy. Het voornaamste voor haar welbevinden zijn de stabiliteit die zij in haar woning beleeft en het aansluiten bij wat Emmy nodig heeft, het bieden van nabijheid en vertrouwdheid. Zo vindt ze het bijvoorbeeld niet zo leuk als ik op vakantie ga. Het team weet dat en praat hier bijtijds met Emmy over. Ze is dan voorbereid en kan de situatie aan.” Op dezelfde manier is Emmy benaderd bij het deelnemen aan activiteiten, bijvoorbeeld Halloween. Nu ze alle activiteiten een keer heeft meegemaakt en weet wat ze kan verwachten, geniet ze er echt van om mee te gaan.
“De bewoners zijn mijn familie.”
Met mijn kontje in de boter
Het multidisciplinaire team (o.a. ambulant begeleider van de GGZ, deskundigen van S&L Zorg, huisarts) rond Emmy heeft veel expertise. Elk lid is gericht op het welbevinden van Emmy. De lijntjes zijn lekker kort. Emmy vertelt trots dat ze afgevallen is. Zij vindt het heel fijn in de woning. “Ik ben met mijn kontje in de boter gevallen”, zegt ze vrolijk. Ze waardeert de zorg voor haar. Ze mag zichzelf zijn. “De bewoners zijn mijn familie”, zegt Emmy. Ze heeft via de telefoon regelmatig contact met haar zoon. Op hem is ze helemaal trots. “Ik heb van Gerina geleerd dat alles goed komt”, zegt Emmy, “ik moet van haar mezelf vaker een schouderklopje geven.”
Gouden pen
Op mijn vraag wat ze het liefste doet op een dag zegt ze: ”Lieve gezichten zien, tevreden gezichten, daar geniet ik van.” Emmy geniet even later zichtbaar van het maken van de foto’s voor Echt. Ze denkt dat ze straks, als Echt verschenen is, veel handtekeningen zal moeten uitdelen. En, wellicht dat ze daarvoor een gouden pen nodig zal hebben!
“Lieve gezichten zien, tevreden gezichten, daar geniet ik van.”
