In de klas bij Marga
Nog maar vijf jaar oud was Laura toen ze voor het eerst kennismaakte met Marga. “Ik was schooljuffrouw op een basisschool en Laura kwam als klein meisje bij mij in de klas. Ze ging dus gewoon naar een reguliere basisschool en liep daar ook iedere dag zelf naartoe. Er leek toen nog niets met haar aan de hand te zijn. Toch merkte ik op school al dat ze langzamer werkte dan andere leerlingen en ook haar moeder merkte dingen op. Samen zijn we heel intensief bezig geweest met Laura en hebben we hulp gezocht om erachter te komen wat er nu precies met Laura aan de hand is. Uiteindelijk is Laura naar een school gegaan voor moeilijk lerende kinderen en ben ik naar het buitenland verhuisd. We hebben elkaar daarna jaren niet gezien”, blikt Marga terug.
Echte vrienden
De wegen van Marga en Laura scheidden, maar Marga en de moeder van Laura hielden altijd contact. “Ik had in dat ene jaar op school echt een speciale band opgebouwd met Laura en haar moeder. Dus we spraken elkaar nog regelmatig. Ook heb ik altijd onthouden hoe mooi zij woonden hier in Roosendaal. Destijds dacht ik al: ‘Daar zou ik ook wel willen wonen!’. Het toeval wilde dat precies daar een huis te koop stond toen we weer terug naar Nederland kwamen. We hebben het gekocht en gingen dus bij Laura, haar zusje en haar ouders in de straat wonen. Ze werden allemaal echte vrienden van mij. Ik zag ze iedere dag”, zo vertelt Marga.
“Laura is echt mijn vriendin”
Liedjes zingen en leuke dingen doen
Laura woonde toen nog niet bij S&L Zorg. Marga: “Rond haar 18e kreeg Laura epileptische aanvallen en deze werden steeds erger. Hierdoor ging ze steeds verder achteruit en op een gegeven moment is ze bij S&L Zorg gaan wonen. Ik bleef haar zien bij haar ouders, maar sinds mijn pensioen zoek ik haar ook iedere week zelf op. We gaan dan wandelen, een ijsje halen of naar de boerderij. En we zingen altijd heel veel liedjes. Laura praat niet heel verstaanbaar, maar ze kent alle liedjes hoor! Ze onthoudt de teksten en kan ze meezingen. Dat vind ik zo leuk. Ze wordt er altijd rustig van.”
Hoewel Marga veel meer is dan alleen vrijwilliger van Laura, kan ze vrijwillig iets bijdragen iedereen aanraden. “Laura is echt mijn vriendin. Ik hou zoveel van dat kind! Ik heb er spijt van dat ik dit niet voor mijn pensioen ben gaan doen. Het kost weinig tijd, maar het levert je zoveel op. Je beweegt meer, je bouwt een mooie vriendschap op en hoe ik me van tevoren ook voel, ik ga altijd vrolijk en gelukkig naar huis als ik bij haar ben geweest.”
