Zoveel meegemaakt
Françoise woont sinds drie jaar bij S&L Zorg. Eerst op de Theresiastraat, maar vanwege gezondheidsredenen sinds kort op Sterrebos. Ondanks dat ze er nog niet zo lang woont, voelt ze zich erg thuis. De verhuizing naar Sterrebos is ook de aanleiding geweest om een boek te schrijven. Marja vertelt: “Toen we in de woning gingen praten over de naderende verhuizing, vroeg de begeleiding naar het leven van Françoise. Ik dacht: hoe ga ik dat nu toch eens vertellen, want ze heeft zoveel meegemaakt in haar leventje. Toen kwam het idee om het op te schrijven. Ik kon dat natuurlijk niet alleen, daar zag ik geen gat in. Daarom benaderde ik schrijfster Jacoline Vlaander. Zij was direct enthousiast en zo geschiedde.”
Een hele klus
“Het boek start met de geboorte van Françoise. Zes dagen na haar geboorte wist ik zeker dat ze down had. Ik heb me vanaf dat moment altijd voorgenomen dat ze zo zelfstandig mogelijk moest kunnen leven. Dat lukte ook best aardig. Françoise heeft twee oudere zussen en alles wat zij deden, deed Francoise ook. Zwemmen, fietsen, noem het maar op.”
Om het boek overzichtelijk te houden heeft Marja het, samen met Jacoline Vlaander, opgedeeld per zeven jaar. Van alle jaren zijn er foto’s te zien van Françoise. “Thuis heb ik een oud Zeeuws kabinetje staan van mijn opoetje, dat zit vol met foto’s van Françoise. Ik heb alle foto’s gesorteerd en uitgezocht, een hele klus kan ik je zeggen.”
Het boek is echt bedoeld als monument voor het leven van Françoise. “Ze is zo bijzonder, dat moest gewoon verteld worden. Ook wilde ik in het boek aandacht vragen voor mensen met een beperking. Ik vind namelijk dat zij onze maatschappij zoveel mooier maken. Iedereen moet daarom weten dat zij er zijn. Daar heb ik altijd voor gevochten en dat blijf ik ook doen”, vertelt Marja.
Beroemd
In slechts drie maanden tijd heeft Marja, samen met Jacoline Vlaander, het boek opgeleverd. Françoise wist al die tijd van niks. Marja: “Op 10 oktober vierden we met familie en vrienden de verjaardag van Françoise in het Ontmoetingscentrum van Sterrebos. Wat Francoise niet wist, was dat we op die dag ook het boek gingen overhandigen. Ze was zo verrast en blij, ze wist niet wat haar overkwam.”
Terwijl Marja over de overhandiging vertelt zie ik Françoise stilletjes genieten. Ze giechelt met haar handen voor haar mond. “Ik ben beroemd!”, zegt ze. We kletsen nog even door over haar feestje en Francoise vertelt enthousiast dat ze ook nog de Lambada heeft gedanst op het podium. Ze doet het voor het gemak zelfs nog even voor. Wat een feestnummer!
Ondanks dat het boek is bedoeld voor eigen gebruik zijn er maar liefst vijftig exemplaren gedrukt. Marja: “Iedereen wil er eentje hebben, van de kapster tot aan achterneven en -nichten. Het is zo leuk dat er zoveel belangstelling is. Dat doet ons goed!”
