Meerzorg
We nemen plaats op het terras bij het Ontmoetingscentrum van Sterrebos. Hier begint Yvonne, de zorgcoördinator van Vera, te vertellen: “Op onze woning zijn we zo’n twee jaar geleden gestart met het bieden van meerzorg. We merkten dat sommige bewoners meer zorg nodig hadden dan dat wij konden bieden. Onze bewoners hebben een zeer ernstig en meervoudige verstandelijke beperking. Het is daarom belangrijk dat we veel contact maken met onze bewoners. Sommige bewoners hebben echt een-op-een zorg nodig om in dat contact te komen. Vanuit de toegekende meerzorg hebben we nu meer financiële middelen om echt zorg op maat te kunnen bieden. Dit heeft er onder andere bij Vera toe geleid dat ze veel gelukkiger is.”
Doelen
Het bieden van meerzorg is niet alleen maar in het leven geroepen om meer een-op-een momenten met bewoners te hebben, er zit nog meer achter. Yvonne legt uit: “Met meerzorg richten we ons altijd op verschillende doelen. Bij het aanvragen van de meerzorg dien je deze doelen ook te beschrijven. Bij Vera zijn deze doelen het maken van beter contact en het in stand houden en waar mogelijk verbeteren van het lichamelijk welbevinden. Doordat we meer uren en dus meer begeleiding hebben, kunnen we aan deze doelen werken. Tussentijds evalueren we deze doelen met de verwanten, de driehoek en het team zodat we tijdig kunnen bijstellen en herformuleren. Meerzorg is immers altijd eindig. We beschrijven daarom ook altijd in de evaluatie of er al sprake is van afbouwmogelijkheden.”
Opbloeien
Bij Vera heeft het bieden van meerzorg veel positieve effecten en dat merken ook de ouders van Vera. “Voorheen zat Vera altijd met haar handen voor haar ogen en deed ze nergens aan mee. Ze was heel erg op zichzelf en liet alles maar gebeuren”, legt moeder Nell uit. “We zien Vera nu helemaal opbloeien, dat maakt ons echt gelukkig”, voegt Ad toe. Yvonne vervolgt: “Vera is van zichzelf heel laag alert. Ze heeft ons als begeleiders en de activiteiten die wij bieden nodig om geprikkeld te worden, alert te blijven en te voelen dat ze leeft. Er is nu meer tijd om bijvoorbeeld met haar te lopen in haar looprek of een andere activiteit met haar te doen. Ze leeft daardoor helemaal op.”
Lekker eigenwijs
Door de positieve ontwikkeling van Vera, laat ze ook steeds meer haar eigen wil zien. “Ja, dat is wel veranderd in die twee jaar hoor. Ze heeft inmiddels zo haar voorkeuren. Nieuwe begeleiders test ze altijd uit. Dan houdt ze haar armen stijf en weigert ze mee te werken. Soms eet ze zelfs niet of doet ze net of ze zelf niet kan drinken”, vertelt Nell. Yvonne lacht: “Ja, ze is soms lekker eigenwijs. Bij mij helpt Vera meestal goed mee, dus als ik haar dan zie weigeren, zeg ik: ‘Vera Schrauwen!’ en dan weet ze genoeg, haha! Ach ja, ook dat is een positieve ontwikkeling. Voorheen vond ze alles maar best. Ze geeft nu echt aan wat ze wel en wat ze niet wil. Het is alleen maar goed dat ze dankzij de meerzorg haar eigen regie weet te pakken. Ik ben gewoon super trots op haar!”
“Dankzij de meerzorg weet ze haar eigen regie te pakken.”
